Wat maakt werken in het onderwijs zo bijzonder? Anne Crouwel

Wat maakt het werken in het onderwijs zo bijzonder? Anne Crouwel, docent Nederlands, mentor, schoolopleider en lid van de medezeggenschapsraad, deelt haar ervaringen. Met veel enthousiasme vertelt ze over haar vak, het contact met leerlingen en het belang van een veilige leeromgeving. Lees haar verhaal en ontdek waarom zij het onderwijs elke dag opnieuw de moeite waard vindt.

De kracht van het klaslokaal
Anne werkt inmiddels tien jaar in het onderwijs en geeft met veel plezier les op de CSB in Amsterdam, een middelbare school voor mavo, havo en vwo. Ze is mentor van een brugklas, schoolopleider en actief in de medezeggenschapsraad. “Het leukste aan lesgeven is dat je van invloed kunt zijn,” vertelt ze. “Je kunt echt het verschil maken in het leven van jongeren.”

Die invloed gaat verder dan alleen het overbrengen van kennis. “Ik vind het belangrijk dat leerlingen nadenken over normen en waarden. Over wie ze zijn en wat ze belangrijk vinden. In deze tijd is dat ontzettend belangrijk: dat je naar elkaar leert luisteren, andere meningen hoort en toch je eigen standpunt durft te vormen.”

De magie van de eerste les
Toch begon Anne haar onderwijsavontuur met gezonde spanning. “Ik vond het ontzettend spannend, echt heel spannend,” herinnert ze zich. “Maar toen ik daar voor de klas stond en die leerlingen me verwachtingsvol aankeken, wist ik meteen: dit is het. Hier wil ik mijn tijd en energie in steken.”

Sindsdien staat ze elke dag met plezier voor de klas. “Het mooiste blijft dat je elke dag iets kunt betekenen. Eén oprecht compliment, een luisterend oor, een goed gesprek. Dat kan iemands hele dag maken.”

Lezen als middel voor verbinding
Als docent Nederlands speelt literatuur een belangrijke rol in haar lessen. “We beginnen elke les met twintig minuten lezen. Ik lees zelf ook mee en vertel over boeken die mij geraakt hebben. Soms lezen we zelfs hetzelfde boek, en dan vraag ik: ‘Welke pagina ben jij?’ Dat zorgt voor verbinding. Je deelt een beleving.”

Zo probeert Anne haar enthousiasme voor taal en literatuur over te brengen. “Als leerlingen door mijn les zin krijgen om te lezen, of nieuwsgierig worden naar een verhaal, dan ben ik blij. Dan is mijn missie geslaagd.”

Leerlingen als spiegel
Ook het contact met jongeren houdt Anne scherp. “Leerlingen zijn een spiegel. Als je zelf niet lekker in je vel zit, voelen ze dat haarfijn aan. En soms vragen ze dan ook echt: ‘Mevrouw, gaat het wel?’ Dat vind ik mooi, die eerlijkheid, dat contact.”

Momenten die haar het meest bijblijven, zijn de diploma-uitreikingen. “Leerlingen die naar je toekomen en zeggen dat ze iets aan jouw lessen hebben gehad, dat ze zich gezien voelden, dat raakt me. Dat zijn de momenten waarop je weet waarom je dit werk doet.”

Tips voor startende docenten
Voor beginnende leraren heeft Anne een paar praktische tips: “Blijf vooral jezelf en neem het niet te serieus. Je hoeft niet perfect te zijn. En durf een beetje theater te maken. Soms werkt een grapje of een spel beter dan een droge uitleg. Leerlingen nemen jou ook niet altijd even serieus, en dat is oké.”

Ze benadrukt ook het belang van loslaten. “Als een leerling chagrijnig is, ligt dat vaak niet aan jou. Neem dat niet persoonlijk en neem het vooral niet mee naar huis.”

Wat ze hoopt achter te laten
Wat Anne haar leerlingen vooral wil meegeven? “Ik hoop dat ze zich veilig hebben gevoeld in mijn lessen. Dat ze zichzelf konden zijn. En dat als ze later een boek lezen, ze even denken: ‘Wat zou Crouwel hiervan vinden?’ Dat lijkt me fantastisch.”

Wil jij ook voor de klas staan? Of ben je benieuwd naar meer verhalen van docenten die met plezier lesgeven? Bekijk dan de andere interviews in onze rubriek ‘Ervaringsverhalen’.

Lees ook: